Vóór de eenwording

Italia voor de eenwording

Er woonden heus niet alleen Romeinen in Italia. Al ruim voor het Romeinse Rijk woonden er verschillende volkeren. Rond 1200 v. Chr. waren er de Liguriërs, afkomstig uit Zuid-Frankrijk en de Italiërs uit Centraal-Europa. 400 Jaar later stichtten de Grieken kolonies in Sicilia en Zuid-Italië, en stichtten de Etrusken steden in Centraal-Italië. In 752 v. Chr. werd Rome gesticht en begon het Romeinse Rijk gestalte te krijgen. Het Romeinse Rijk kreeg steeds meer macht en zorgde min of meer voor vrede en eenheid in Italia. Maar in 476 na Chr. kwam ook aan dit machtige rijk een einde en raakte het land in verval. Het werd een makkelijke prooi voor vreemde volkeren die hun macht wilden vergroten. De enige aanwezige machtsfactor was het pausdom.

Middeleeuwen en Renaissance

Door de groeiende handel en nijverheid in de 11e en 12e eeuw, ontstonden er meer steden in Noord-Italia. De directe invloed van het pausdom richtte zich vooral op Midden-Italia. Daardoor konden de steden in het Noorden zichzelf steeds meer ontwikkelen en verrijken. Zo ontstonden de zelfstandige stadstaten, ook wel comuni genoemd. Ook het Zuiden bloeide op onder leiding van de Arabieren. Deze bloei en de comuni zorgden ervoor dat Italia steeds meer versnipperde. De comuni waren welvarend; ze profiteerden van hun gunstige ligging doordat al het internationale handelsverkeer via het Noorden moest. Maar door de epidemieën en hongersnoden die Europa teisterden, kwam er rond 1500 een einde aan deze welvaart.

I secoli scuri

De eeuwen na de renaissance worden ook wel aangeduid met i secoli scuri, de donkere eeuwen. Tot aan 1861 heeft Italia altijd vreemde overheersers gehad. Het begon met de inval van de Fransen rond 1500. Na de Fransen kwamen de Spanjaarden en later de Oostenrijkers, die vanaf 1713 tot aan 1861 regeerden (met uitzondering van de Franse Revolutie en Napoleon rond 1800). Voor de eenwording was Italia dus een complete chaos. De verdeeldheid die al in de renaissance was ontstaan, werd in de loop der eeuwen alleen maar sterker. Italia was niet vrij, het was constant in handen van vreemde mogendheden. Hierdoor had de loyaliteit van de bevolking zich steeds meer gericht op de naaste omgeving, het zogenoemde campanilismo. Deze desinteresse voor alles wat zich daarbuiten bevond, was natuurlijk niet bevorderlijk voor de eenwording.

Museo Nazionale del Risorgimento

Wie nog meer wil weten over Il Risorgimento gaat naar het Museo Nazionale del Risorgimento in Torino, dat helemaal aan de eenwording is gewijd. Door middel van kunstvoorwerpen en schilderijen wordt het verhaal van de eenwording en haar helden verbeeld. Er is een bibliotheek aanwezig met geschiedenisboeken en documentatie over de eenwording.