De hoofdrolspelers van de Risorgimento [Eenwording]

Buonarroti, Filippo (1761-1837):

Filippo Buonarroti was een verre nazaat van de kunstenaar Michelangelo Buonarroti. Filippo was een echte revolutionair. Zijn drijfveer was vrijheid, gelijkheid en broederschap en niet zozeer één Italië. Hij reisde naar Parijs om daar de revolutie een handje te helpen en die dan naar Italië te exporteren. Helaas mislukte dat. Buonarroti dook onder en werkte in het geheim aan complotten om de onafhankelijkheid te bewerkstelligen. Helaas wierpen de complotten weinig vruchten af.

Cavour, Camillo Benso di (1810-1861):

Cavour was een rijke, adellijke econoom. In 1852 werd hij premier van Piemonte. Cavour was een typische representant van de welgestelde burgerij in het Noorden. Eigenlijk wilde Cavour alleen een statenbond tussen de rijkere noordelijke staten en geen eenheidsstaat, maar dat werd verhinderd door Garibaldi, die ook het zuiden van Italia erbij wilde hebben. Cavour kon Garibaldi niet arresteren omdat het volk dan zou zien dat hij niet nationalistisch was. Dit is de reden dat Cavour, zij het tegen zijn zin in, de eenheid heeft gevormd. Anders zou Garibaldi de held van de eenwording worden, en dat mocht niet gebeuren...

Garibaldi, Giuseppe (1807-1882):

Giuseppe Garibaldi was eerst marineofficier, maar later werd hij een echte vechtersbaas die streed voor de eenheid van Italia. Eigenlijk liep hij Cavour in de weg, want die wilde alleen een eenheidsstaat van de noordelijke staten, maar Garibaldi wilde alles. In 1860 veroverde hij met i Mille, ook wel 'roodhemden' genoemd, Sicilia, en rukte toen op naar Napoli. Zo werd door hem ook het zuiden ingelijfd. In Italia wordt deze vrijheidsstrijder als een nationale held beschouwd.

Het jaar 2007 stond in Italia in het teken van il bicentenario, de 200e geboortedag, van Garibaldi. Niet alleen werd er op 4 juli, zijn geboortedag, een speciale postzegel uitgebracht, ook de proloog van de Giro d'Italia 2007 is ter ere van hem gereden. Dit gebeurde op Caprera, een eiland bij Sardegna waar hij in 1857 ging wonen en waar hij ook overleed in 1882.

Wil je meer weten over deze held, dan kun je op Caprera, het Museo Nazionale Garibaldino bezoeken. In het museum worden de bezittingen, wapens en schilderijen van deze held tentoongesteld.

Gioberti, Vincenzo (1801-1852):

Gioberti schreef in 1843 een studie waarin hij het nationalisme met de godsdienst wilde verzoenen. Hij wilde een statenbond met de paus als leider. Op deze manier had hij het nationalisme ook aanvaardbaar gemaakt voor de vele gelovigen, die er voor die tijd niets van wilden weten. Toen de paus in 1848 besloot niet deel te nemen aan de op handen zijnde revolutie, bleek dat het nationalisme en het pausdom niet samengingen. Gioberti gaf dat uiteindelijk ook toe.

Mazzini, Giuseppe (1805-1872):

Mazzini wordt wel de ‘vader des vaderlands' genoemd omdat hij als eerste in de geschiedenis veel schreef en filosofeerde over één Italia. De republiek en de eenheid waren zijn idealen. Hij richtte de politieke beweging Giovine Italia op en probeerde met deze beweging ook de bevolking bewust te maken van het belang van de nationale eenwording. De eenheid probeerde hij te bewerkstelligen door middel van revoluties, maar dat mislukte meerdere malen.

Pellico, Silvio (1789-1854):

Silvio Pellico schreef in 1832 het boek Le mie prigioni, mijn gevangenissen. In dit boek beschreef hij wat hij had doorgemaakt in de Oostenrijkse gevangenissen. Het boek werd erg populair en sloot aan bij de heersende anti-Oostenrijkse gevoelens. Die gevoelens vormden een belangrijke impuls voor het nationalisme. De Oostenrijkers deden zich wel voor als verlichte, milde heersers, wat ze niet waren. Pellico's boek maakte dat goed duidelijk.

Verdi, Giuseppe (1813-1901):

Verdi gebruikte zijn opera's om de mensen aan te sporen Italia één te maken. In zijn werk Nabucco, Nebukadnezar, gebruikte hij historische thema's om zijn politieke boodschap over te brengen. Volgens hem moest Vittorio Emanuele II koning worden van Italia. In de opera Nabucco, Nebukadnezar, gebruikte hij historische thema’s om zijn politieke boodschap over te brengen. Verdi wordt wel gezien als een van de boegbeelden van de eenwording. Zijn werken waren erg populair bij de aanhangers van de eenwording en zij gebruikten zijn naam als strijdkreet, met de verborgen leus:Vittorio Emanuele Re D'Italia....(Victor Emmanuel Koning van Italia)

Vittorio Emanuele II (1820-1878):

Vittorio Emanuele II hij was vanaf 1849 tot 1861 koning van Sardegna. Samen met zijn adviseur en premier Cavour streefde hij ook naar de eenwording van Italia. Zijn manier van regeren was populair onder de bevolking. Hij bevorderde de handel, bracht de financiën op orde en organiseerde het leger. In 1861 werd hij tot koning van Italia gekroond.